Bu hafta yaklaşık 120 yıldan bu yana 1906 Atlanta yarış katliamıBeyaz çeteler siyah sahip olduğu işletmelere ve yaşamlara atık bıraktığında. Bu bahar SXSW’de, bu tarihi telefon tabanlı artırılmış gerçeklik kurulumu ile yaşadım. Şehir merkezindeki bir kaldırımda dururken, siyah gazeteci Jesse Max Barber’ı canlandıran bir aktörün gerçek bir hologramını izledim. Duman ve korku hemen hissetti, bir şekilde hiçbir kitap veya movie taşıyamadı. Bana özenle kullanılan sürükleyici medyanın soğuk gerçekleri hissedilen deneyime dönüştürebileceğini hatırlattı.
Biz haklı olarak teknolojiye karşı dikkat ediyoruz. Algoritmalar bize öfkeyi besler; Ekranlar akşamlarımızı yutuyor. Eleştirmenler, kulaklıkların bizi tecrit edeceği konusunda uyarıyor. (Duvar – E, Herkes?) Bu threat gerçek.
Fakat sadece tehlikelere odaklanarak, hikayenin diğer tarafını mı kaçırıyoruz? Sürükleyici araçlar da gürültüyü kesebilir, bizi yavaşlatabilir ve bizi düz bir ekranda kavrayamayacağımız gerçeklere bağlayabilir.
Bu iktidarın kanıtları artıyor. Araştırmacılar, şiddetli gruplar arası çatışmayı simüle eden 360 derecelik bir videoda gezinen katılımcıların karşıt tarafı şeytanlaştırma ve daha fazla uzlaşmaya açık hale geldiğini buldular. Dağınık gerçekizleyicileri ırksal profil oluşturma gibi senaryolara yerleştiren sanal gerçeklik serisi, Muhafazakar Siyasi Eylem Konferansı’nda gösterildi; Bir polis tarafından devredilen siyah bir genç olmayı yaşayan polis memurları, dünyayı farklı gördüklerini söyledi.
Bu projeler, sürükleyici medyanın yalan ve parçalanma çağında ilgiyi geri kazanmamıza ve bağlantıyı yeniden inşa etmemize nasıl yardımcı olabileceğini ima ediyor. Başkasının perspektifini, hatta bir şeyin perspektifini yaşadığınızda – DEHB olan bir çocuk, Himalayalar’da bir çiftçi veya misel ağda bir spor – soyut sorunlar kişiselleşir. İklim değişikliğinin istatistiklere ve ırkçılığa sloganlara indirgendiği bir zamanda, birkaç dakika boyunca başka bir hayat hissetme şansı empati ve eylem tohum olabilir. Bu deneyimlerin beni ne sıklıkla yavaşlattığına şaşırdım. Onlar adrenalin sürüşleri değil. Onlar oyalan ve dinleme davetiyeleri.
Püre Işık Hızı
Sürükleyici medyanın sözünü yerine getirmesi için deneylerden daha fazlasına ihtiyacımız var. Bu araçlarla inşa etmek ve bunu düşünceli yapmak için kurumlara, sanatçılara ve topluluk gruplarına ihtiyacımız var. Bu yüzden empati ve bağlantıyı geliştirmek ve eyleme ilham vermek için gelişmekte olan medyayı kullanmaya adanmış bir hayırsever enstitü olan Agog’u kurdum. AR’yi kamusal alanlarda yüzeye gizli siyah ve kahverengi geçmişleri kullanan Kinfolk Tech gibi projeler ve kullanıcıların yüzde 91’ini öğrendiklerini paylaşmalarını isteyen ve Afrikalı içerik oluşturucuları destekleyen Electrical South’un yeni Boyutlar Laboratuvarı mümkün olanı gösteriyor. Ancak kar amacı gütmeyen kuruluşların çoğu hala XR’yi maliyetli veya kullanımı zor olarak görmektedir. Bu arada, teknoloji devleri ilerliyor. Meta’nın Ray – Ban ekran gözlükleri – önümüzdeki hafta çıkış yapan AI destekli bir ekrana sahip akıllı çerçeveler – ana akım mekansal bilgi işlemin yakın olduğunu gösteriyor. Apple’ın telefonlarda ve tabletlerde yarı saydam katmanlar ve paralaks kullanan yeni “sıvı cam” tasarım dili, bizi üç boyutta yaşayan arayüzler için eğitiyor. Görev tabanlı dünya bu konuşmaya katılmazsa, ticari oyuncular terimleri belirleyecektir.
Garip demolara rağmen, Meta Ray-Ban Ekran Erken testçiler bunun gerçek anlaşma olduğunu söylüyor
Şüpheciliği alıyorum. Sürükleyici medya manipüle etmek, bağımlı olmak, gözetim için kullanılabilir. Bizi pasifliğe sokabilir veya sağlıksız dürtüleri besleyebilir. Antidot niyettir. Sormalıyız: Bu deneyim bizi gerçeğe yeniden mi bağlıyor yoksa değiştiriyor mu? Empatiyi teşvik ediyor mu yoksa acıyı sansasyonel hale getiriyor mu? Yeni yollar yaratıyor mu yoksa insanları marjlara mı itiyor? Örneğin, akıllı gözlüklerdeki yeni özellikler, sağır veya işitme güçlüğü çeken insanlar için gerçek zamanlı altyazılar veya görme bozukluğu olanlar için anında metin-konuşma, katılımı genişletebilir. Bu üzerine inşa edebileceğimiz ivme.
Ulusal Sivil ve İnsan Hakları Müzesi Merkezi Atlanta’da yeniden açıldığından ve bu hafta sonu 1906 yarış katliamı deneyimini sunduğumuzda bir seçeneğimiz var. Sürükleyici teknolojiyi başka bir eğlence oyuncağı olarak görebiliriz ya da dikkati geri almak, gerçeği aktarmak, bizi yavaşlatmak ve bölünmeler arasında bağlantılar kurmak için kullanabiliriz. Olanaklarda agog kalıyorum. Merak ve özenle, sürükleyici medyanın bir distopi başlatmamasını sağlayabiliriz, ancak daha iyi bir gerçeklik hayal etmemize ve oluşturmamıza yardımcı olabilir.
Chip Giller, Wendy Schmidt ile birlikte kurucu ortağı Agog: Sürükleyici Medya Enstitüsüinsanların insan bağlantısını yaratmak, empatiyi geliştirmek ve herkes için daha parlak bir geleceğe yönelik eylemlere ilham vermek için gelişmekte olan medyayı kullanmalarına yardımcı olan bir hayırsever organizasyon.
Bu sütun yazarın görüşlerini yansıtır.
