Smashing Machine İncelemesi: Dwayne Johnson kariyer değiştiren bir performans sunuyor, ancak büyük bir sorun var

Amerikan sineması uzun zamandır profesyonel savaşçılar tarafından büyülendi. Rocky, Raging Bull, Fighter, The Güreşçi, Cinderella Man, Creed, Milyon Dolar Bebek, Girlfight, Ali, Kasırga– Savaşçı – Liste uzayıp gidiyor. Bu spor alt türünde, Sylvester Stallone, Robert De Niro, Russell Crowe, Will Smith, Hillary Swank, Michael B. Jordan ve daha pek çok aktör, eleştiriler, büyük gişe, ödül adayları ve büyük kazançlarla iz bıraktı. Yani, Dwayne Johnson’ın için için için yanan aksiyon-komedi yıldızından dramatik ağır ağırlığa atlamaya hazır olduğunu kanıtlamak kurnaz bir hareket Smashing Makinesi.

Daha önce The Rock olarak bilinen profesyonel güreşçi, hızlı ve öfkeli franchise’daki dudak kıvırma machismosundan, Maui olarak seslendirmesinin kabarık bravadosuna kadar bir movie yıldızı olarak geniş bir çekicilik inşa etmek için onlarca yıl geçirdi. Moanageniş omuzlarında ve imza gülümsemesinde sahile çıkan yarı pişmiş aksiyon filmleri alanına. Ama Smashing MakinesiJohnson, UFC savaşçısı Mark Kerr rolüne kaybolmak için hayattan daha büyük kişiliğini attı.

Bunu yapmanın yolları övgüye değer, ancak sonuçlar yazar/yönetmen Benny Safdie’nin bu anlatıyı inşa etmede ve önde gelen adamın yüzünü yeniden yapılandırmada zorlu seçimleri nedeniyle karıştırılıyor.

Smashing Makinesi Mark Kerr’in halka dışı mücadelelerini ortaya koyuyor.

1997’de toplanan Safdie senaryosu, Kerr’s MMA (Karışık Dövüş Sanatları) kariyerinin Nihai Combating Şampiyonası’nda başlangıcını takip ediyor. Birkaç yıl boyunca, Smashing Makinesi Kerr’in Satisfaction FC’de yarışacağı Japonya’ya izleyiciler, daha sonra Daybreak Staples ile çalkantılı bir romantik ilişki sürdürürken eğittiği ABD’ye geri dönecek Jungle Cruise Emily Blunt ortak yıldızı).

En son hikayelerimizi kaçırmayın: Google’da güvenilir bir haber kaynağı olarak Mashable ekleyin.

Anlatımını belirli bir hedefin etrafında merkezlemek yerine – bir kemer kazanmak veya belirli bir düşmanı yenmek gibi – Safdie daha fazla dağılım yaklaşımı seçer. Kerr’in en yüksek ve alçaklarına sahnelerin dağılması, kendi şeytanlarıyla savaşırken bile nazik ve nazik olan kişinin arkasındaki kişiye, kudretli ve korkutucu olduğu ringde “The Smashing Machine” kontrastını yakalamayı amaçlıyor. Ancak, sürüş anlatımı olmadan, movie kıvrımlı, ivme eksik hissediyor.

Smashing Makinesi karışık sonuçlarla spor draması klişelerinden uzaklaşır.

“The Smashing Machine” yazarı/yönetmeni Benny Safdie, filmin son dizisinde bir kamera tutuyor.
Kredi: A24

Kerr’in hikayesinin unsurları profesyonel dövüş endüstrisinde oldukça yaygındır. Bir göz atmak Yüzüğün karanlık tarafı Birçok örnek için. Bir savaşçının vücuduna ve acımasız eğitim rejimine getirilen inanılmaz talep, ağrı kesicilerin ve diğer ilaçların kötüye kullanılmasını fiziksel zorla başa çıkmaya teşvik edebilir. Bununla birlikte, Safdie Kerr’in intravenöz ilaç kullanımı hakkında o kadar gerçeği ki neredeyse zararsız görünüyor. Mark’ın bir enjeksiyona nasıl hazırlandığı, giyinirken ve bir konuşma sürdürürken, uyuşturucu kullanımının bir sorun değil, bir rutinin bir parçası olduğunu gösteren bir rahatlık var. Ancak kısa bir süre sonra Daybreak ile belirsiz ama kısır bir argüman, Kerr’in kavramasını kaybettiğini öne sürüyor.

Safdie ve Johnson’a (aynı zamanda yapımcı olan Smashing Makinesi) Kerr’in gerçek hayattaki düşük noktalarını şatafatlı bir gösteriye dönüştürmekle ilgilenmiyorlar. Ancak buradaki savaşını başka türlü göstermek için çok az şey verilir. Safdie’nin senaryosu, Daybreak ve Mark’ın arkadaşı/meslektaşı Mark Coleman (Ryan Bader) arasındaki bir telefon görüşmesi yoluyla ölümcül bir aşırı dozda ortaya çıkıyor. Rehabilitasyondaki zamanı tamamen ekran dışında. Bu nedenle, bağımlılıkla mücadelelerinin çoğu, ona tezgah üstü ağrı kesiciler ve arkadaşlarla dolu bir yemekten döndüğünde şafağa pasif-agresif yorumlar sunan doktorlar hakkında gergin şakalarla sınırlıdır. Esasen, yumruklar halka dışında ve içeride çekilmiş hissediyor.

Smashing Makinesi İzleyicilerin Mark Kerr’e yaklaşmasına izin vermeyecek.

Dwayne Johnson ve Emily Blunt “The Smashing Machine” ında kucaklıyorlar.
Kredi: A24

Safdie, kameralarını yüzüğün dışında tutarak Hollywood boks filmlerinin standardını reddediyor. Diğer yönetmenlerden oluşan bir süvari, izleyicilere savaşçının yüzünde yanıp sönen korku veya güvenden ter ve kan akışına kadar her şeye eklenmeden bir bakış sağlamak için yakın çekimler kullandılar. Ancak Safdie, filmdeki hayranlardan daha yakın izin vermeyecek, halatların arkasına sıkıştı. Hollywood Razzle-Dazzle üzerindeki özgünlük amacını yansıtan bir seçim. Ama tam anlamıyla ve duygusal olarak bizi uzak tutar.

Diğer özgünlük biçimleri daha iyi çalışır. Elde taşınır kamera, Mark Turning’den arenaya, histerik bir şafakla boğuşuna kadar her şeye enerji ve puslu bir heyecan verir. 90’ların sonlarında/erken ’00’lerin şarkıları (Chic’ın “Santeria” ve Sugar Ray’ın “Each Morn” gibi) bir movie müziği, izleyicilerin en parlak günlerine geri dönmesine yardımcı oldu. Ancak en etkili olanı Safdie’nin alışılmadık döküm seçenekleridir.

Geçmiş filmlerde yaptığı gibi Kesilmemiş mücevherlero halk Smashing Makinesi aktörlerle. Bu durumda, Mark’ın arkadaşlarını ve rakiplerini oynamak için yönetmen, savaşçılar Ryan Bader, Olekssandr Usyk, Satoshi Ishii, James Moontasril, Cyborg Abreu ve Marcus Aurélio’yu getirdi. Filme bir dünyevi ve ciddiyet getiriyorlar, Bader müthiş bir göze çarpan, profesyonel drama ve yerli mutluluk sahnelerinde zahmetsiz görünüyorlar.

Johnson’ın performansı açısından, özgünlük, aktörden toplu olmasını ve yüz protezleri giymesini ve Kerr’e benzemek için titizlikle ayrıntılı peruklar giymesi anlamına geliyordu. Ve işte Safdie’nin seçimleri Johnson’a en çok zarar veriyor.

Dwayne Johnson inanılmaz Smashing Machine, Ancak protezler bir sorundur.

Dwayne Johnson, “The Smashing Machine” de Mark Kerr’i oynuyor.
Kredi: A24

Makyaj ekibine sahne-Protezler sorunsuz ve kayanın tanıdık yüzünü silme işini yapıyor. Bu dönüşüm, Johnson’a, Wresting yanlısı ve birçok aksiyon franchise’ın önde gelen adamı olarak kendi kişilerinden belirgin bir performans yaratma alanı sağlar. Onu Mark Kerr gibi mi gösteriyorlar? Daha az ikna oldum. Ancak birçok Thespian’ın ünlü özelliklerini bir karaktere daha iyi yaşamak için gizledikleri için Oscar Gold aldığını gördük. (Charlize Theron’u da içerir Canavar, Brendan Fraser Balina– Ve Nicole Kidman Saatlersadece birkaç isim.)

Sorun şu ki, bu protezler kayayı silerken, Johnson’ın yüzünü de engelliyorlar. Elbette, buradaki performansı sıçrayan gişe rekorları kıranlardan daha nüanslı. Kerr’in çürük ve hırpalandığı erken bir sahne, çalışmalarını küçük bir çocuğa nazikçe açıklar ve yargılayıcı bir büyükanne zararlı bir şekilde yapılır. Tonundaki yumuşaklık, halkanın dışında arkadaşlık olduğu konusunda ısrar ettiği için nazik bir fizikselliğe yansır. Daha sonra, bu nezaket savaşçılarıyla konuşurken ve giderek ortaya çıkan bir şafakla yalvarır. (Künt, ona en iyisini, acımasızca arketipik bir position verir, şafağı bir uçucu sarhoş olarak resim yapmak Jersey Shore moda ve dövüş için susuzluk). Bununla birlikte, bu performans genellikle protezin kaş kemiği tarafından kesilir.

Karanlık bir gölge atan bir çıkıntı yaratan makyaj, Johnson’ın gözlerini görmeyi çok zorlaştırır. Dövüş sahnelerinde yüzüğün dışına itilmek gibi, nasıl hissettiğini göremeyerek Mark’ın deneyiminden dışarı çıkıyoruz. Gösterişli bir Johnson performansında, bu bir sorun olmayabilir, çünkü büyük jestlerden ve körükleme hattı teslimatından kaynaklayabiliyor. Ancak burada, filmin neredeyse her yönü, Kerr Gray’in tonlarını daha iyi keşfetmeyi inceler. Ve gözlerini görmeden, çok sık karanlıkta kaldık.

Sonunda, Johnson daha da kötü, hatta daha iyi bir ücretle başa çıkabileceğini kanıtlaması gereken kariyer tanımlayan bir performans sunuyor. Blunt, ona her şeyi nankör bir rol oynar ve Safdie, erkek kardeşi olmadan uzun metrajlı yönetmenlik denemesinde/Kesilmemiş mücevherler Ortak yardım Josh Safdie, bazı büyük salınımlar alıyor. Neyin vurulduğuna ve izleyicilerinin daha fazlasına ihtiyaç duyduğuna ne daha keskin bir göze sahip olmaması utanç verici.

Smashing Machine, Toronto Uluslararası Movie Festivali’nde Kuzey Amerika galasından gözden geçirildi. Movie 3 Ekim’de sinemalarda açılacak.