Tekneyi kim batırdı? Pamela Allen’ın hikayeleri bu sergide canlanıyor

Yeterince yakından bakarsanız, yere alçak, Yeni Güney Galler Devlet Kütüphanesi’nin her yerinde çok az yaratık var.

Ördek yavrularının sıraları, görkemli merdivenlerden yukarı çıkmış ve Avustralya ve Yeni Zelanda’nın en sevilen çocuk yazarları Pamela Allen’ı kutlayan ilgi çekici yeni bir sergiye davet ediyor.

Ücretsiz ve 2027 ortasına kadar açık, Pamela Allen’ın Meraklı Dünyası Bir önce bir Avustralyalı, sevgili yazar-allustrator’ın çalışmalarını hem sayfadan hem de arşivlerin dışına hayattan daha büyük bir fiziksel alana getiriyor.

91 yaşında Allen, 1980’den bugünden bugüne kadar – diğer yazarlar için sekiz resimli – milyonlarca kopya satıyor. Kitaplarından otuz biri hala basılmış, nesil olarak sevilen karakterler Bay McGee, Bertie ve Bear, Belinda, Alexander ve bir tekne batıran hayvanların motor ekibi.

Yükleme …

Allen ilk kez çizimlerini ve çalışmasının sayfanın veya tiyatro aşamasının ötesinde nadir bir görünüm sergiledi.

Tasarımlarının kariyeri üzerinde sıkı kontrolünü tutmak ve Allen’ın çalışmalarının bütünlüğünü korumak, interaktif aile sergisini gerçekleştirmede çok önemliydi.

Okuma ve oynama daveti

Sergiye giden koridorda, Allen’ın bulutlarının, kuşlarının, şemsiyelerinin ve karakterlerin kesimleri çocukların kafalarının üstünde yüzüyor.

Girişten itibaren, Bay McGee’nin kafası büyük görünüyor, şapkasının ağzının kenarında oturmak ve diğer tarafta oynamak için derhal bir davetiye, bir giyinme şapkası ve bir ayna içeren bir yapı.

Allen’ın çalışmalarının oynak kutlaması, Bay McGee’nin ağacından bir slaytla devam ediyor, Bertie’nin dev bir dijital kitabı ve sallanan kollarla döndürülen ayı ve mannequin karakterleri küçük bir kırmızı tekneye yerleştirmek için, dalgalar zemine yansıtıldı.

Alan sadece çocuklar için değil; Allen’ın Arşivi’nden orijinal çizimler, taslaklar ve mektuplar, kitapların taslaktan baskıya nasıl yapıldığını aydınlatıyor.

Yol boyunca, daha az bilinen ve basılı olmayan çalışmalarla birlikte başlıkların ve karakterlerin değişikliklerini ortaya çıkaran sürprizler var.

2018’den beri Pamela Allen’ın arşivi üzerinde, satın almayı sunan dikkate değer bir mektup aldığı küratör Sarah Morley, çocukların ve yetişkinlerin deneyimlerini alanda entegre etmenin kasıtlı olduğunu söylüyor.

Morley, “Çocuklar ve aileler için çok kasıtlı bir niyetle girdik. Daha önce resimli kitap sergileri yaptık, ancak bu tasarımın etkileşimli olmasını ve orijinal sanat eserlerini de dahil etmesini istedik.”

“Kitaplarım ebeveynlerle birlikte bir üçgen,” diyor Allen, bir çocuğa okuma ebeveynlerinin tiyatrosunu, okumayan çocuğun okuma deneyimi için gerekli olan sesin dramasıyla.

“Bu sadece kitap değil. İki kişi var – çocuk ve ebeveyn okuma” diyor.

Hayal gücüne yer bırakmak

Her yerde küçük detaylar var – boyunca ince siyah çizgiler, sandalyeler ve masalarda, hikaye kitabı ortamına katkıda bulunuyor ve her alanda renk ve çizim akışı, Allen’ın mümkün olduğunca az dikkat dağıtıcı olmaya niyetine sadık kalan bol miktarda beyaz alan bırakıyor.

Mükemmel tiyatro resimli kitabına olan bağlılığı o kadar güçlüydü ki, daha az beyaz alan ve daha doldurulmuş manzara istediğinde yayıncılarına karşı itecekti.

“Yapmam!” diyor.

“Kitaplarıma bakarsanız, sadece sahip olmanız gereken bilgiler var.”

SLNSW’nin sergi tasarımcıları, çeşitli Allen’ın kitaplarını keşfetmek için uzayda ince bölümler yaratıyor.

Küratör Morley, “Dev unsurlarla, çocukların içeri girip hissettiklerinde şaşkınlık ve huşu duymalarını istedik, vay, Pamela’nın resimli kitaplarından birine giriyorum.”

Bağlantı olarak okumak

Sergi sadece bir okuma oyun alanı değil, aynı zamanda Avustralya ve Yeni Zelanda’nın en büyük yaratıcılarının yaratıcı zihnine dair bir fikir.

Çocuk kitaplarındaki mükemmellik tarifi, her aileye özgü, samimi bir teatral deneyim olarak okumaya nasıl dahil edileceğini daha iyi bilmek isteyen ebeveynleri, bakıcıları ve eğitimcileri daha iyi eğitmek için paylaşmak istediği bir tarif.

“Bu bir deneyim ve insanların fark etmesini istediğim şey bu” diyor.

“Bir şey paylaşmanın güvenliği ve sıcaklığı. İnsanlar benimle anılar hakkında konuşuyorlar.

Rosie’s Stroll’a Pat Hutchins tarafından güzel ve meraklı bir örnek resimli kitap olarak arayan Allen, 1979’da çocuk yayıncısı Anne Ingram ile görüştükten sonra Sydney Liman Köprüsü’nün üzerinde yürürken yöntemine karar verdi.

Allen, bir kelime ekonomisini, dikkat dağıtıcı olmayan, metin ve görüntüler arasında asla bilgi ve her şeyden önce drama: sesler, beklenti, sayfa dönüşleri ve soruları tercih eder.

Okullarda düzenli olarak konuşan birçok çocuk yazarının aksine, halka açık bir kitleye okumak nadiren Allen’ın gündemindeydi ve 21 Eylül’deki açılış etkinliği, son kitabı Cock-a-Doodle-Doo’yu paylaşması için alışılmadık bir muameleydi! Tam gusto ile okuyucularından bekliyor.

“Ben büyük bir horoz olacağım,” diye açıyor Allen açılıştan önce kıkırdar.

SLNSW Eğitim Görevlisi Susan Owen tarafından sevgiyle dikilen kostümler ile bir dizi giydirme karakteriyle tamamlanan, şeridi kesmek ve Pamela Allen’ın kutlamasını resmen açık ilan etmek için merdivenlerden bir müzikal yürüyüş alayı vardı.

Küratör Morley, “Bir sergi, bu koleksiyonları herkesle paylaşabilen zirvedir, çünkü buradaki devlet kütüphanesindeki bu koleksiyon olağanüstü, ama bu insanların koleksiyonu. Herkes için.” Dedi.

Diyerek şöyle devam etti: “Topladığımız tüm muhteşem Avustralyalı yazarlar ve illüstratörler arasında Avustralya edebiyatının kanonuna Pamela ekleyebilmek gerçekten önemli.”

Pamela Allen’ın meraklı dünyası, Temmuz 2027’ye kadar NSW Eyalet Kütüphanesi’nde.