Karur’da bir izdiham bildiren korkunç bir gece

 Karur’un eteklerinde Velusamypuram’a ilk geldiğimizde, Tamizhaga Vettri Kazhagam (TVK) toplantısını kapsamak için saat 10: 45’te, o gece birkaç hayat sürecek kaosun belirtisi yoktu.

Yaklaşık 1.000 kişilik kalabalık mütevazı görünüyordu. İyi bir bakış açısı için keşif yaptıktan sonra, meslektaşım fotoğrafçı M. Moorthy ve yakındaki üç katlı bir binanın terasında uygun bir yer buldum. Biz mülk sahibinin iznini istedik ve kavurucu güneşe cesaret ederek saat 11: 00’de spot işgal etti.

Gün ilerledikçe, daha fazla gazeteci ve medya personeli bize katıldı, ardından yeni evlilikler ve bebekleri olan anneler de dahil olmak üzere birkaç kadın, aktör dönüşlü politikacı Vijay’a bir göz atmaya istekli. Ayrıca Munnar’a balayı gezisinden sonra Tiruvarur’a dönen bir çift vardı. Beklediğimiz terasa tırmanan bebekleriyle en az 12 kadın vardı.

Başlangıçta, kalabalık seyrekti ve beni katılımın düşük olacağına inanmamı sağladı. Ancak, Vijay’ın Namakkal’daki mitinginden sonra sayılar saat 16: 00’da önemli ölçüde şişti. Kalabalık sabırla bekledi, çünkü onu öven yüksek enerjili şarkılar çalındı.

Vijay geldiğinde, kalabalık, aniden, neredeyse iki katına çıkmış gibiydi ve heyecan kaosa dönüştü. Gürültü sağır bir seviyeye ulaştı ve konuşmasını o zamana kadar bir bakış açısından duymayı imkansız hale getirdi. Yaklaşmak için koştum, ama bina kapısını kilitli buldum. Daha iyi bir manzara elde etmek için umutsuz, sekiz metrelik çelik kapının üzerinden tırmanmaya çalıştım, ancak Vijay’ın aracı yakınındaki kalabalık dalgalanmasından kaçan gençler tarafından aşağı itildim. Araç arenaya girerken, kalabalık buna yol açmak için ayrılmak zorunda kaldı. Ancak, çok fazla yer yoktu. Kalabalık hareket etmeye çalışırken, kenarlardaki insanlar geri itildi ve çiğnedi. Ben de arkada olduğum için aşağı ittim. Kapıya yapışmayı başardım ve sonunda terasa döndüm.

Bundan sonra terastan gördüğüm sahneler korkunçtu ve hafızamda kazınmış kalacak. Tam bir kaosdu. İnsanlar düşüyordu; Diğerleri, güvenliğe ulaşmaya çalışırken üzerlerini çiğniyorlardı. Sekiz ila on kişinin bayıldıktan sonra ambulanslara götürüldüğüne tanık oldum. Bu noktada, Vijay’ın ne yaptığını görmek için döndüm ve sanki konuşmasına devam edip etmeyeceğini merak ediyormuş gibi görünüyordu.

31 yılı kapsayan gazeteci olarak kariyerimde, şüphesiz cesaret kırıcı bir deneyim oldu. Yazık ki, birkaçı dışında, birçoğunun görmeye geldikleri kişinin bir göz atamamasıydı – Vijay. Şanslı olanlar, ağır bir kalp ve akıl almaz anılarla eve dönmeyi başardılar. O gece eve dönemeyen birçok kişi vardı.