Unabomber’ın şiddetinden kurulan bir dostluk

Aşağıdaki fotoğrafta, 1950’lerin başından kalma, omzunda kuş bulunan küçük çocuk Ted Kaczynski’dir. Çocuk kardeşi David. Bu çocuklardan biri ülkeyi terörize edecektir, ancak mutlu bir çocuk gibi görünüyor. “Evet, bu erken fotoğrafların bazılarında ışıltı,” dedi David.

David, “Şimdi annem her zaman Ted’in sorunlarının erken çocukluktan kaynaklandığı olasılığı üzerinde durdu.” “Dokuz aylıkken bir tür döküntü geliştirdi. Bir haftadan fazla hastanede geçirdi. Haftada sadece iki kez ziyaret etmelerine izin verildi. Annem bunun Ted için bir travma olduğunu söyledi.”

Yine de, 167 IQ ile akıllı bir çocuğa dönüşecek ve 16 yaşında Harvard’a kabul edildi.

David, “Harvard’da Ted’de psikolojik bir çalışma için işe alındı. Aslında duygusal travmanın etkilerini inceliyorlardı, ama ona sadece felsefe hakkında konuşmanın olduğunu söylediler. Bu konuşmalara bir akran olduğunu düşündüğü – çalışmada başka bir kobay olduğunu düşündüğü – ama aslında üç yıl boyunca bu çalışma için koçluk yapan bir lisansüstü öğrenciydi.

Bu, anti-sosyal davranışlarının bir kısmını açıklayabilir. Ancak Ted Kaczynski nihayetinde toplumdan tamamen çekilecekti. Montana’ya taşındı ve kendini küçük bir kabin inşa etti. “Montana kışın çok soğuyabilir,” dedi David. “Ortada bir potbelly sobası vardı ve burası yakındaki bir dereden suyunu kaynatacaktı. Banyo, dışarıda bir delik açabileceğiniz herhangi bir yerdi. Batı Teksas’taki potbelly ocakına ihtiyacım olmasa da kabinimi ondan sonra modelledim.”

On beş yüz mil arayla, her erkek kardeş vahşi doğada yalnız yaşıyor. David, “Sanırım ikimiz de maddi şeyler kazanmaya çalıştığınız ve bir kariyerde ilerlemeye çalıştığınız bir kültür hissettik, bir tür orijinal değildi, oysa doğa gerçekten kendimiz olabileceğimiz bir yer gibi daha açık olduğunu hissetti.” Dedi. “Dilimi kullanıyorum. Ted, kendimizi bulduğumuz toplumu çok daha eleştirirdi.”

Kuyu, Evet. Ted Kaczynski’nin ne düşündüğü, inandığı şey, yaptığı şeyin şiddetinde kayboldu.

Unabomber’ın ölümcül parası

1978’de Ted, ülke çapında küçük paketleri postalamaya başladı – paketler açıldığında patlamak için tasarlanmış küçük bombalar ya da bazı durumlarda basitçe toplandı. Müfettişler ona Unabomber olarak adlandırdı çünkü üniversiteleri ve yüksek teknoloji işletmelerini hedef aldı [Un for university, a for airline.] Üç ölü, 23 yaralı, neredeyse bir nesil üzerinde.

İki kardeş o 17 yıl çılgınlığı boyunca temas halindeydi. “Evet, birbirlerine çok mektup yazdık,” dedi David. “Aslında, onu en son gördüğümde, Ted ile yaklaşık dört ya da beş gün geçirdiğimi ve şiddetli bir şey yaptığını bilmediğimi düşünüyorum. İyi bir zaman geçirdi. İlişkimizin oldukça sağlam olduğunu hissetti.”

17 yılın daha iyi bir kısmı için Ted Kaczynski, dikkat için umutsuz olan Ted’e yakın izolasyonda yaşadı. Ülke çapında patlayıcıların dağılması sırasında 35.000 kelimelik bir manifesto üzerinde çalışıyordu. 1995 yılında Washington Publish ve New York Occasions’a gönderdi. Yayın yapmazlarsa, tekrar grev yapmakla tehdit etti. Manifestosunu aradı “Endüstriyel Toplum ve Geleceği,” Ve içinde endüstriyel sistem olarak adlandırdığı şeye karşı bir “devrim” çağırdı.

Ted’in yazma motivasyonu, David, “topluma karşı intikam almak” olduğunu söyledi. Ama daha fazlası vardı. Ted yazdı,

Diyerek şöyle devam etti: “Hiç şiddetli bir şey yapmamış olsaydık ve mevcut yazıları bir yayıncıya göndermiş olsaydı, muhtemelen kabul edilmeyeceklerdi. Mesajımızı halktan önce almak için, kalıcı bir izlenim bırakma şansı ile insanları öldürmek zorunda kaldık.”

İki gazetede yönetim UNABOMBER’ın teklifiyle mücadele etmişti. Sonuçta, basit şantajdı. Ancak FBI, birisinin makaleyi görmesini ve yazarı tanıymasını umuyordu.

Ve elbette, birisi isteksiz de olsa yaptı. David, “Sonunda, birkaç hafta sonra, ‘Bence kardeşimin bu manifestoyu yazması 50-50 olabilir’ deme noktasına geldim.” Dedi.

İnsan avını bitirmek

Bir avukat aracılığıyla David yetkililere yaklaştı ve 3 Nisan 1996FBI tarihinin en uzun insan avı David Kaczynski sayesinde nihayet bitti.

Başsavcı Janet Reno, Theodore Kaczynski’ye karşı ölüm cezasını aramayı kişisel olarak onayladığında, David harap olduğunu söyledi: “Şimdi masum kurban olmayacak, ama belki de hayatımın geri kalanından kardeşimin kanıyla ellerimden geçmem gerekecek? Bu nasıl olacak?”

David, işleri perspektife koyan karısı olduğunu söyledi: “Linda bana döndü ve ‘Dave, burada çok acı çeken başka insanlar var. En sevdiklerini kaybeden insanlar. Hayatlarının geri kalanında engelli olacak insanlar. Bu hikayenin en büyük kurbanı değilsin.’

Ve böylece, 1997’de Linda’nın önerisi üzerine David, özür dilemek için kardeşinin bombaları tarafından öldürülen ve yaralananların aile üyeleri ile iletişime geçmeye başladı. Çoğu etkileşime girmedi, ama Gary Wright yaptı.

Şifa Yolculukları

Wright, Ted Kaczynski’nin Wright’ın Salt Lake Metropolis’deki bilgisayar mağazasında bomba bıraktığı 1987’de kötü yaralanmıştı.

“Gary, doktorun measurement söylediklerini yapsaydınız makul olurdu ve sonra hayatınızın geri kalanında Kaczynski adını hiç duymadığınızı umuyorum.”

“Muhtemelen öyle!” Cevapladı.

“Bunun yerine ne oldu?”

“Şey, işlemek için uzun zamanım vardı,” dedi Wright, “ve kendim için affetmenin ne olduğunu yeniden tanımladım.”

David, “İkimiz de bir çeşit iyileştirme yolculuklarındaydık. Ama ikimiz de olumlu olacak bir yol arıyorduk ve çok ortak noktamız vardı.”

Wright, “Bir ailenin birinin eylemi nedeniyle sonsuza kadar acı çekmesi gerekmiyor,” dedi.

Yıllar boyunca, ikisi Texas Hill ülkesindeki Unitarian Universalist Kilisesi de dahil olmak üzere çok sayıda ortak görünüm kazandı.

Onlar aynı zeminden onlarca kez oldular: şefkat ve dostluğun şiddet ve trajediden çıkabileceğine dair canlı kanıtı.

“Vücudumdan iki yüz parça şarapnel çıkarıldı,” dedi Wright. “Beni bir araya getirmek için yaklaşık bir düzine ameliyat – tendon greftleri, arter kesimleri. Fiziksel kısımdı. Ama zihinsel taraf, başa çıkmak için çok yıl oldu. Uzun zaman aldı.”

Ted Kaczynski’nin manifestosuna gelince, serbest bıraktığı şiddet kampanyası olmadan sahip olduğu dikkati alacağından şüpheli. [He got that part right. We’re still talking about the carnage almost 50 years later.] Bundan ne yaptığını sordu, Wright, “Bunun bazı gerçekleri var. Teknoloji ve başka bir şey arasında seçim yapmak zorunda kaldığınızda, bazı özgürlükleri kaybedersiniz.” Dedi.

Kardeşinin manifestosundan David, “Onun temel argümanı, teknolojinin bize hayatlarımız üzerinde daha fazla kontrol verdiğini düşündüğümüzdü, ancak belli bir noktada bir yanılsama haline geliyor. Bazı açılardan bir peygamberlik gibi görünüyor. Yani, yapay zekaya baktığımızda, bu tür, insan yaratıcılığıyla değiştirdiğimiz şeyleri düşünme yeteneğimizden uzaklaşacak mı?”

Ted Kaczynski 2023’te hapishanede intiharla öldü. Zaten kanserden ölüyordu. Kardeşi ile asla uzlaşmadı. Ancak kurbanlarından biri olan Gary Wright, David Kaczynski’nin en yakın arkadaşlarından biri haline geldi – beklenmedik bir çift, itiraf etti. “Bugün dünyaya bakıyorum ve mahkeme salonunu geçen ve biraz uzlaşmaya gelen pek çok insan bulamıyorum” dedi.

“Gerçekten garip” önerdim.

“Evet,” diye güldü Wright. “Sana katılıyorum. Bunun için bir senaryo olduğunu söylemeyeceğim.”

Ama aksi takdirde çok karanlık bir hikayede, beklenmedik bir umut ışığı sunuyor. “Bence Gary hayatımın en büyük nimetlerinden biri,” dedi David. Diyerek şöyle devam etti: “Farklılıklar ve engeller arasındaki dostluğun gerçekten mümkün olduğunu gösteriyor. İnsanların barış içinde, karşılıklı olarak ve aşık olarak birlikte yaşayabilecekleri inancımı iyileştirmeye yardımcı oldu.”

Dustin Stephens tarafından üretilen hikaye. Editör: Ed Givnish.