Ancak uzun vadeli olumlu eğilimin “uyumlu uluslararası eylemin başarısını yansıttığını” vurguladı.
Bülten, ilk kez stratosferik ozon tükenmesini küresel bir sorun olarak tanıyan Dünya Ozon Günü ve Viyana Kongre’nin 40. yıldönümünü işaretledi.
Bu 1975 kongresini, 1987’de imzalanan ve esas olarak soğutma, klima ve aerosol spreylerinde bulunan ozon tüketen maddeleri ortadan kaldırmayı amaçlayan Montreal Protokolü izledi.
WMO, bugüne kadar, bu anlaşmanın kontrollü ozon tüketen maddelerin üretim ve tüketiminin% 99’unun aşamasına yol açtığını söyledi.
“Sonuç olarak, ozon tabakası şimdi bu yüzyılın ortalarında 1980’lerin seviyelerine ulaşma yolunda, aşırı UV maruziyetinden kaynaklanan cilt kanseri, katarakt ve ekosistem hasarı risklerini önemli ölçüde azaltır” dedi.
Bülten, her bahar Antarktika üzerinde görünen ozon deliğinin derinliğinin, geçen yıl 29 Eylül’de – 1990-2020 ortalamasının altında 46.1 milyon ton maksimum ozon kütle eksikliğine sahip olduğunu belirledi.
WMO, Eylül ayı boyunca gecikmiş ozon tükenmesi gözlemlenerek nispeten yavaş bir başlangıç vurguladı ve ardından maksimum açığa ulaşıldıktan sonra nispeten hızlı bir iyileşme.
Bulletin, “Bu kalıcı daha sonraki başlangıç, Antarktika ozon deliğinin ilk iyileşmesinin sağlam bir göstergesi olarak tanımlandı” dedi.
WMO ve BM Çevre Programı, her dört yılda bir ozon tükenmesinin bilimsel bir değerlendirmesini desteklemektedir.
2022’deki en son değerlendirme, mevcut politikalar yerinde kalırsa, ozon tabakasının, delik ortaya çıkmadan önce Antarktika üzerinde 2066 yılına kadar, 2045 yılına kadar ve 2040 yılına kadar dünyanın geri kalanı için 19066’ya kadar iyileşmesi gerektiğini gösterdi.
-Agence France-Presse