Genellikle korku türünde, yönetmenlerin bir filmin seyircinin korkmuş hissetmesi için tüm çanlara ve ıslıklara ihtiyaç duyduğuna inandığı bir hata var. Bir atmosfer yaratmak veya korku inşa etmek için işe koymak yerine, rastgele atlama korkuları ve açık şeytani varlıklar seyircinin boğazlarından aşağı itilir. Fakat, Asla ölmedi Gerçek dehşeti izleyicilerden tutmanın etkinliğini gösterirve zihinlerinin işi yapmasına izin vermek, çok daha korkutucu olabilir. Bu kanlı korku takip ediyor Henry Rollins‘Kendisini masum insanlara saldırmasını ve beslemesini engellemek için kendisini toplumdan izole etmek için olağanüstü uzunluklara giden yamyamlık.
Bununla birlikte, sorunun Jack’i bulmanın bir yolu vardır ve mafyalar onu kendi hain amaçları için kullanmaya çalışırken yavaş yavaş şiddet içeren yöntemlerine geri döner. Jack’in bir araya getirilebilen büyüleyici bir arka planı ve her an patlayabilecek insan eti için sürekli bir iştahı var, Asla ölmedi Son sahneye kadar olabildiğince geri çekilirbu tartışmasız gerçek krikoyu gördüğümüz tek zaman. Bunu yaparken, lore ve gore’u açıkça göstermeden çok daha rahatsız edici hale getirir.
‘Asla öldü’ gangsterler tarafından avlanan münhasır bir yamyam izliyor
Asla ölmedi Öncülün şiddetli haydutlara karşı gizemli ama münhasır bir kahramanı ve gitmesine izin vermeyi reddeden bir dünyaya nasıl girdiği için derhal bir izleyici üyesine ilgi çekicidir. Jack sadece Jeremy arayan mafyalar tarafından tehdit edilmekle kalmıyor (Booboo Stewart), Jack’in hemşire olarak işinden kan çalan ve onu Jack’e devil teması, ama aynı zamanda yabancılaşmış kızı Andrea’yı da bulmalıJordan Todosey), kaybolduktan sonra. Öyle Onunla hiçbir ilgisi olmadan dünyayı korumak isteyen Jack’i izlemek büyüleyici, onsuz daha iyi olduğunu düşündüğü kişileri savunmak zorunda kalmaya zorlanıyor. Daha fazla şiddete sürüklendiği ve uzak durmanın veya kendisini başkalarının meselelerine dahil etmenin daha iyi olup olmadığına karar vermeye zorlandığı için hem Jack hem de izleyici için ahlaki bir muamma yaratır.
Jack’in gizemli arka planı, ‘Asla ölmez’ konusundaki gözdağıını artırır
Karakterlerin arkalarında derin bir irfan olduğunda, bu, filmin her tarihini açıklamaya çalışırken genellikle aşırı açıklayıcı sahneler yaratabilir. Ancak, Asla ölmediRollins’in karakterinin irfanı asla açıkça ifade edilmez ve onu bu nedenle çok daha uğursuz bir varlık haline getirir. Ne kadar süredir hayatta olduğu hakkında hiçbir fikri yok ve İncil’den Cain ya da Impaler Vlad’ın yanı sıra İkinci Dünya Savaşı’ndan resimler, izleyiciyi gizemden büyüledi Bu yamyamın. Bu, Alex gibi antagonistik gangsterler olduğunda dramatik bir ironi yaratır (Steven Ogg) ona zorbalık yapabilecekleri veya manipüle edebilecekleri biri gibi davranın, OGG’nin tipik vahşi adam enerjisi, Rollins’in ayrılmış tonu zıt tonuyla, aynı zamanda izleyicinin Jack’in geçmişi hakkındaki kendi yorumlarını oluşturmasına izin verir. Jack hakkında her şeyi bilseydik, bu kontrast düz hissederRollins’in monoton performansı, sinir bozucu olmaktan ziyade ilgi çekici hale getirmek için bir gizem duygusu gerektirir. Aksi takdirde, eylemlerinin geçmişine uymadığını veya geçmişte yapmış olabileceğine kıyasla yeterince ileri gitmediğini hissedebiliriz.
Kısıtlanmış arka plan, Jack’in ne tuttuğunu gösteriyor. Hannibal Lecter olarak yaptığını neden yaptığı konusunda lirik ağda yapmak yerine (Anthony Hopkins) . Kuzuların Sessizliğiişlediği suçlar hakkında konuşmak istemiyor çünkü onun için bile yeniden yaşamak için çok rahatsız edici. Öfkesini serbest bıraktığında, gizemli bir yaşlı adama karşı gelir (Don Francks), muhtemelen onu takip eden Tanrı olması gerekiyordu. Tanrı’nın planındaki öfkesi etkilidir, çünkü ilk kez gerçek krikoyu görüyoruz gibi hissediyoruzve geçmişine olan imaları öfkesini ve acılarını netleştirmeye yardımcı olur.
‘Asla ölmez’, Jack’in kanından ziyade yamyamlığa karşı direnişine odaklanıyor
Öncesini duyduğunuzda Asla ölmedibunun testere bir taksit kadar kanlı bir movie olacağını düşündüğün için affedilirsiniz. franchise. Bununla birlikte, bize Jack’in sürekli olarak bizi dürtülerinde bizi şaşırtmasını sağlamak için yuttuğunu göstermek yerine, Asla ölmedi Diğer duyularımızı vurgular. Jack dairesinde yalnız olduğunda, geçmiş kurbanların üst üste binen çığlıkları sürekli yankılanır, bu da zihninin her zaman suçlarının rahatsız edici düşünceleriyle dolu olduğunu ima eder. Görüş açısından, yumuşak et, Jack’in kendi yoğun bakışlarına ve derin kalp atışlarının sesi olan bir bağımlısına eroin gibi sunulur, hepsi de yamyamlığın kendisinin kanlı doğasından ziyade Jack’in bağımlılığına odaklanır.
Bunu yaparken, Seyirci bağımlılığının bir parçası haline getirildi ve birisinin bir tür açlıkla mücadele etmek için nasıl mücadele edeceğini anlamaya zorlanıyor Neredeyse herkesin hayatlarında hiç hissetmemiş olacağını, bu da brüt bir empati hissi yaratıyor. Jeffrey Dahmer’s (Evan Peters) Canavar: Jeffrey Dahmer Hikayesi Yamyam seri katilin insan eti ile ilişkisinin nasıl çalıştığı konusunda, zeki olmasa da açıktı. Jack’in direncinin onu, rahatsız edici iştahını kabul ederken hala kök salabileceğimiz bir kahramanı yapan şey olduğu açık olsa da, Dahmer’in sadizmi kurtuluşun ötesindeydi.
Etraflı, Asla ölmedi geçmişten gelen diğer yamyam hareketlerinden göze çarpan büyüleyici bir korku. Gore mevcuttur, ancak normalde beklenenlere kıyasla iyice azalır. Yine de, açık dehşeti olabildiğince kısıtlanmış tutarken, finale kadar gerilim asla serbest bırakılmadığı için korku artıyor. Sonunda, korkmak istiyorsanız ancak ekranınızın her yerinde kan sevmiyorsanız, Asla ölmedi Bir sonraki movie geceniz olmalı.
- Yayın tarihi
-
18 Aralık 2015
- Çalışma zamanı
-
99 dakika
- Müdür
-
Jason Krawczyk
- Üreticiler
-
Adrienne Stern
