İnsanların birinci nesil Ray-Ban akıllı gözlüklerimi gördüklerinde bilmek istedikleri bir şey var ve AI veya kameralar ya da çıkardıkları şaşırtıcı derecede harika açık kulak sesiyle ilgisi yok. Bunu okurken şu anda muhtemelen neyin önünde olduğunu bilmek istiyorlar: İçlerinde bir ekran var mı? Cevap? Ne yazık ki, hayır… şimdiye kadar.
Meta Join 2025’te Meta nihayet Ray-Ban ekran akıllı gözlüklerini tanıttı, bu da addan toplanmış olabileceğiniz gibi, içinde bir ekran olan. Yüzeyde çok fazla gelmiyor – her yerde, her zaman ekranlarımız var. Aslında çok fazla. Ama dimension, onları açıklamadan önce kullandıktan sonra, bilseniz de bilmeseniz de, hayatınızda başka bir ekran isteyeceğinizi bildirdiğim için pişmanım olduğunu söylemek için buradayım. Ama önce, muhtemelen bahsettiğim bu ekranda neler olduğunu tam olarak bilmek istiyorsunuz.
Cevap? Uygulamalar, elbette. Aslında tam renkli ve önceki raporlamanın önerdiği gibi tek renkli olmayan ekran, bildirimler, navigasyon ve hatta resimler ve videolar gibi şeyler için bir Heads-up ekran (HUD) olarak hareket ediyor. Bu ekranın tüm özellikleri için, haber arkadaşını burada uygulamalı olarak okuyabilirsiniz. Şimdilik, bu ekranın nasıl hissettiğine odaklanmak istiyorum. Cevap? İlk başta biraz sarsıcı.
69g ağırlığında (ekransız birinci nesil gözlüklerden yaklaşık 10 gram daha fazla) yüzünüzün önünde bir ekranı itmemek için ellerinden geleni yaparken, hala orada bir bildirimle dikkatini dağıtmayı bekleyen gerçek bir Clippy gibi seyretmek için ellerinden geleni yaparken. Ve, ekranı olan akıllı gözlükler hakkında duygularınız ne olursa olsun, bu iyi bir şey, çünkü ekran bir çift sahibi olmak için 800 dolar harcamanızın nedenidir. Gözleriniz ekrana ayarladıktan sonra (bir dakika kadar sürdü), bir şeyler yapmak için çatlayabilirsiniz. Meta sinir bandı burada devreye giriyor.
Nöral bandı, Meta’nın SEMG bilekliği, yıllardır gösterdiği bir teknoloji parçası, bu bir boğmaca health bandının boyutuna küçüldü. Cambes’e giriş olarak tutam, kaydırma, musluklar ve bilek dönemi kaydetmek için elinizdeki elektrik sinyallerini okur. İlk başta bilekliğinin vücudumda tıknaz veya çok göze çarpan hissedebileceğinden endişeliydim, ancak durumun böyle olmadığını bildirebilirim – bu, olduğu kadar hafif. Akıllı gözlükler, birinci nesil Ray-Bans’tan belirgin bir şekilde kalın olmasına rağmen yüzümde hafif ve rahat hissetti.
Hafif ve ince olmaktan daha da önemlisi, çok duyarlı. Nöral bant bileğimde sıkı olduğunda (ilk başta biraz gevşekti, ancak ayarladıktan sonra daha iyiydi), kullanıcı arayüzünde gezinmek için kullanmak oldukça sezgiseldi. Bir işaret parmağı ve başparmak tutam “Seç” i eşdeğeridir, bir orta parmak ve başparmak tutam “sırttır” ve kaydırma için bir yumruk yaparsınız ve daha sonra başparmağınızı söz konusu yumrukun üstünde et ve kemikten yapılmış bir fare gibi kullanırsınız. Biraz Imaginative and prescient Professional ve biraz Quest 3, ancak el izlemesi gerekmiyor. Sana yalan söylemeyeceğim, akıcı bir şekilde çalıştığında biraz sihir gibi geliyor.
Şahsen, girdiler üzerinde hala bazı değişkenlikler vardı-kayıt yapmadan önce bir veya iki kez bir şey girmeye çalışmanız gerekebilir-ancak çoğu zaman iyi çalıştığını söyleyebilirim (en azından gerçekte bir ilk cihaz için beklediğinizden çok daha iyi). Deneyimin zaman içinde sadece daha fazla akışkan alacağından şüpheleniyorum ve daha da iyi bir şekilde, UI’da düzgün bir şekilde gezinmek için kendinizi eğittiğinizde daha da iyisi. Geleceğe yönelik uygulamalardan bahsetmiyorum bile! Meta, lansmanda mevcut olmasa da, zaten bir el yazısı özelliği başlatmayı planlıyor. İlk elden baktım… biraz. El yazısını kendim kullanamadım, ama bir meta temsilcinin kullandığını izledim ve işe yaramış gibi görünüyordu, ancak kendim için ne kadar iyi kullanıncaya kadar ne kadar iyi kullanmam yoktu.
Ancak kontroller hakkında yeterli; Onlarla gerçekte ne yaptığınıza bakalım. Meta Ray-Ban ekranının sunduğu hemen hemen her şeyi kısaca deneyimlemeliyim ve bu, telefona bitişik özelliklerin gamını da içeriyor. Favorilerimden biri, POV modunda fotoğraf çekmek, gözlük ekranına lenste doğru bir fotoğraf çektiğinizi gösteren bir pencere uygulayan bir pencere getiriyor – son olarak, tahmin ve fotoğraf çekerken kontrol edin. Buradaki başka bir “vay” anı, parmaklarınızı sıkıştırma ve yakınlaştırmak için bileğinizi (bir kadranı çevirdiğiniz gibi) değiştirme yeteneğidir. Bu ince bir şeydir, ancak ellerinizi sallayarak bir kamerayı kontrol edebildiğinizde bir büyücü gibi hissediyorsunuz.
Bir başka çarpıcı özelliği, dimension nereye gittiğinizi göstermek için gözlük ekranına bir harita uygulayan navigasyondur. Açıkçası, demomdaki gözlüklerle dolaşamadığım için bu özelliğin nasıl çalıştığını take a look at etmekle sınırlıydım, ancak harita açık havada kullanılacak kadar keskin ve parlaktı (bu şeyleri güneş ışığında take a look at ettim ve 5.000 nit parlaklığı yeterliydi). Meta, bir araçtayken veya bisikletteyken navigasyon kullanıyor olsanız da dimension bırakıyor, ancak hızlı bir şekilde hareket ettiğinizi tespit ederse bir ekrana bakmanın tehlikeleri konusunda sizi uyaracaktır. Bisiklete biniyorsanız bir HUD’nin ne kadar dikkat dağıtıcı olacağını söylemek zor ve sonunda tam olarak take a look at etmeyi planladığım bir şey.
Aslında kullanabileceğiniz bir diğer ilginç özellik, sağ alt köşede aradığınız kişinin videosunu çeken görüntülü arama. Bu özelliğin ilginç yanı, aradığınız kişi için POV olması, böylece neye baktığınızı görebilmeleridir. Herhangi bir durumda yapacağım bir şey değil, çünkü genellikle aradığınız kişi görmek istiyor Sen Ve sadece baktığınız şeye değil, en azından işe yaradığını doğrulayabilirim.
Sadece çalışmaktan bahsetmişken, ortamınızı dinleyebilen ve diğer kişinin söylediklerini akıllı gözlüklerin gösterisine üst üste bindirebilen canlı bir transkripsiyon özelliği de var. Bu özelliği kullanırken iki düşüncem vardı: Birincisi, erişilebilirlik için bir oyun değiştirici olabileceğidir. İşitme engelliyse, aslında Görmek Canlı bir transkript büyük ölçüde yardımcı olabilir. İkincisi, böyle bir özellik çeviri için harika olabilir, bu da Meta’nın bu durumda zaten düşündüğü bir şeydir. Akıllı gözlükleri başka bir dili çevirmek için kullanma şansım olmadı, ama potansiyel orada.
Burada öngördüğüm bir sorun, akıllı gözlüklerin yakınlarda meydana gelen diğer konuşmaları alabilmesidir. Meta da bunu düşündü ve Ray-Ban’daki mikrofonların aslında sadece kime baktığınıza odaklanmak için ışın formunu sergilediğini söyledi ve bunu take a look at etme şansım oldu. Bir meta temsilcisi benimle odada konuşurken, diğerlerinin oldukça regular bir hacimde kendi konuşmaları vardı. Sonuçlar? Biraz karışık. Transkripsiyon çoğunlukla baktığım kişiye odaklanırken, hala burada ve orada başıboş kelimeler aldı. Bu, yüksek senaryolarda biraz kaçınılmaz gibi geliyor, ama kim bilir? Belki ışın oluşturma ve AI boşlukları doldurabilir.
Meta’nın Ray-Ban ekran akıllı gözlüklerinin katil özelliğini arıyorsanız, mutlaka bir olduğundan emin değilim, ancak bildiğim bir şey, gözlüklerin nöral bantla birleştirilmesinin bir oyun değiştiriciden başka bir şey olmaması gerektiğidir. UI’yi akıllı gözlüklerde gezmek alanda sürekli bir sorun oldu ve şimdiye kadar katil bir çözüm olduğunu düşündüğümü görmedim, ancak ilk demolarıma dayanarak, Meta’nın “beyin okuma” bileğinin beklediğimiz atılım olabileceğini söyleyebilirim-en azından bu ölçekte el veya göz izlemenin mümkün olduğu kadar.
Meta Ray-Ban ekranını kendi başıma kullanma şansım olduğunda her şeyin nasıl çalıştığı hakkında daha fazla bilgi edineceğim, ancak şimdilik Meta’nın hala akıllı gözlük yarışındaki öncü olduğunu ve başının başlangıcı oldukça büyük olduğunu söyleyebilirim.
