“Bir ebeveyni kaybetmek, Bay Worthing, bir talihsizlik olarak kabul edilebilir; her ikisini de kaybetmek dikkatsizliğe benziyor.”
Girl Bracknell’in Oscar Wilde’sinde Yetim Jack Worthing’in ölümsüz azaltılması, ciddi olmanın önemi, bu hafta Pasifik’teki Avustralya diplomatları için rahatsız edici bir rezonansa sahip olabilir.
Başbakan, Papua Yeni Gine ile bir dönüm noktası savunma anlaşması ve Vanuatu ile kapsamlı bir Nakamal anlaşması olan son zamanlarda Pasifik Diplomasi telaşından daha az iki büyük anlaşmaya sahipti.
Bunun yerine, daha fazla vaat, tebliğ ve daha fazla eylem planı ile göze çarpan bir şekilde boş elle dönüyor, ancak henüz gerçekten imzalanmış, mühürlenmiş ve teslim edilen hiçbir şey.
Anthony Albanese ve James Marape, bir antlaşma yerine bir tebliğ imzaladılar.
(ABC Haberleri: Lincoln Rothall)
Hükümetin Pasifik’te göze çarpan bir başarı elde ettiği, kamu başarılarının ve kapsamlı anlaşmaların istikrarlı bir şekilde davul ettiği son birkaç yıldan keskin bir mola.
Bu paktlar tipik olarak, sessizce özel olarak imzalanmadan ve daha sonra halka açık bir şekilde – genellikle dikkatli bir şekilde koreograflanmış törenlerde – Halka açık bir omerta altında, Anthony Arbanese’nin, Avustralya’yı sadece doğru miktarda sıcak övgü ile cömert bir Pasifik liderinin yanında yer alan bir Pasifik liderinin yanında çekmeden önce dövülmüştür.
Etkinlikler bu hafta çok daha fazla shambolik oldu, Avustralyalı politikacılar ve yetkililer Melanesian iç politikasının zaferlerine atılıyor, bu da başbakanın bunu gizlice söylediği gibi – biraz öngörülemez.
Eleştirmenler sıraya giriyor
Başarısızlık her zaman eleştiriyi davet eder ve bugün bunun sıkıntısı yoktur.
Hükümetin Pasifik boyunca Çin’i kutlamak için kapsamlı anlaşmalar dikmeye yönelik acımasız itme çabalarının eleştirmenleri için, bir şeyin hükümetin “neo-sömürge” stratejisinde temelde çürümüş olduğunu işaret ediyor.
Yeşiller Dışişleri sözcüsü David Shoebridge, “Arnavutça bir sömürge planı ile Vanuatu’ya gitti – antlaşma yok” diye yazdı.
“Arnavutça başka bir sömürge planı ile PNG’ye gidiyor… Antlaşma yok.”
“Belki de Pasifik komşularımıza güçlü bir ortak olarak değil, güçlü ortaklar olarak davranmaya başlamanın zamanı geldi?“
Koalisyon da – anlaşılır bir şekilde – başbakan için “ciddi bir dış politika utanç” olarak adlandırıldı ve “Pasifik’teki tekrarlanan başarısızlıklar Avustralya’nın bölgedeki duruşunu zayıflatıyor”.
Hiç şüphe yok ki, sevgiyle hazırlanmış iki imza töreninin aceleyle yeniden işlenmesi (Port Moresby’de) veya sessizce gömülü (Liman Vila’da) Parlamento Binası ve Dışişleri ve Ticaret Bakanlığı’ndaki sayısız galibiyete neden olacaktır.
Ancak, son iki haftanın Labour’un Vaunting Pasifik hırslarının ölü ve gömüldüğü mezarlık olduğunu beyan etmeden önce duraklamak için birkaç neden var.
Avustralya ve Vanuatu’dan kıdemli bakanlar Nakamal anlaşmasını aktif bir yanardağ olan Yasur Dağı’nın tepesinde başlattı. (ABC Haberleri: Lillyrose Welwel)
Neyin yanlış gittiği
Başbakanın Vanuatu ve PNG’deki travmaları arasında bazı benzerlikler olsa da, her iki ülkedeki dinamik aynı değil.
Vanuatu’da Başbakan Jotham Napat, Nakamal Anlaşması’na açık itirazlar ortaya koydu ve bazı koalisyon üyelerinin Çin’i kritik altyapıyı kilitlemek için tasarlanmış hükümlerden rahatsız olduğunu açıkladı.
Her iki taraf da ortada bir yol bulacaklarından ve yıl sonundan önce anlaşmayı başlatacaklarından emin olmasına rağmen, bu çemberin karesi zor olabilir.
PNG’de resim daha bulanık.
Bazı bakanların anlaşmanın unsurları hakkında tedirgin olabileceği, ancak en azından kamuya açık bir şekilde-her iki tarafın da gecikmenin tamamen prosedür olduğunu ve PNG’nin 50. yıldönümü için reçel dolu bir gündemin beklemeyi suçlayacağını söylüyor.
Arnavutlar, gecikmenin acı verici konusu gündeme getirildiğinde kararlı bir tonu benimsedi, PNG’de “yoğun bir hafta” olduğunu ve bakanların büyük olayı kutlarken birden fazla yöne çekildiğini belirtti.
Başbakan, bu bakanlık yapılacaklar listelerinin en üstünde olmadığı için “PNG’nin bağımsızlığın öngördüğü en sonuçta ortaya çıkan anlaşmalardan birine ilişkin kabine tartışmasına katılma” hakkında bir fikir vermedi.
Ancak Avustralyalı yetkililer, antlaşmanın başının belada olabileceği, “kesinlikle kilitli” olduğu konusunda ısrar ettiği ve bu kalemin birkaç hafta içinde kağıda konulacağı konusunda herhangi bir öneriyle köprü kuruyor.
Arnavut hükümeti bu konuda haklıysa ve her iki pakt da önümüzdeki aylarda kıyıya sarılırsa, son iki haftanın utanması hızla uzak mesafeye girecektir.
Ancak Avustralyalı yetkililer, Sky’ın güvenlerini yüksek olsa da, rakipleri için fırsatları geciktirdiğinin de bilinçli olmalıdır.
Çin buna nereye uyuyor?
Bu anlaşmaları Vanuatu veya PNG’de batırmak isteyebilecek herkesin artık oynamak için daha fazla zamanı var.
“Rakip” kelimesi, Port Vila veya Port Moresby’deki güç koridorlarını sessizce çalışan bir Çin diplomatının resmini çağırabilir, Avustralya Perfidy Masalları.
Ancak, bu anlaşmaların süpürme ve kapsamı hakkında sessizce rezervasyonları sessizce barındıran ve uluslarının Canberra ile rahatsız edici bir şekilde yakın bir kucaklamaya bağlı olduğu bu ülkelerin her ikisinden de kolayca bir resmi veya milletvekili olabilir.
PNG’de imza, ülkenin 50. bağımsızlık kutlamalarına denk geliyordu. (ABC Haberleri: Lincoln Rothall)
Aslında, Çin’in tam olarak bu resme sığabileceği yer en iyi ihtimalle belirsizliğini koruyor.
Çin devlet medyası, Avustralya’yı daha küçük Pasifik uluslarını “kontrol etmeye” çalışmakla suçlayarak her iki anlaşmayı da hedeflerken, Pekin’in bu iki anlaşmayı batırmak için omzunu gerçekten direksiyona koyduğuna dair zorlayıcı bir kamu kanıtı yok.
PNG’nin Savunma Bakanı, Pekin’in bu hafta başında ABC ile konuşurken varlığını hissettiğini öne sürüyordu, “dış” partilerin anlaşmayı batırmak için ellerinden geleni yaptıklarını söyledi – Başbakan James Marape durumun böyle olmadığı konusunda ısrar ediyor.
Resim Vanuatu’da eşit derecede bulanık.
Bir diplomatik kaynak, Çin’in Vanuatu’yu Nakamal anlaşmasından uzaklaşmaya ikna etmeye çalıştığı konusunda ısrar ederken, diğerleri yerde Pekin’in onu engellemeye çalışmada önemli bir sermaye harcadığına ikna olmadıklarını söylüyor.
Yine de, Çin’in oynayabileceği (ya da olmayabilir) ne olursa olsun, eğer bu anlaşmaların biri (veya her ikisi) kayalarda kurucusa, bu hükümetin Pasifik’teki Pekin ile “kalıcı yarışması” için büyük bir an olduğu açıktır.
Avustralya’nın uyum ihtiyacı
Lowy Enstitüsü’nden Mihai Sora, Avustralya’nın üç yıllık acımasız çabadan sonra bölgedeki “jeopolitiklerin sivri ucunda” olduğunu söylüyor.
ABC, “Artan yardım harcamaları, daha fazla spor diplomasisi ve daha fazla işgücü hareketliliği hasat edildi.”
Diyerek şöyle devam etti: “Avustralya’nın Stratejik Güven oluşturmak için Pasifik ülkelerinden şimdi ihtiyaç duyduğu şey, onların hizalanması için en zor olanı.”
Sorun, her iki ülkedeki liderlerin de olmadığını söylüyor.
Sora, “Marape anlaşmayı Arnavutça’nın yaptığı kadar imzalaması bekleniyor. Napat, Vanuatu’daki bir volkanın üstünde, kıdemli Avustralyalı bakanların yanı sıra, Arnavutça ile yeni bir güvenlik anlaşması imzalamayı bekleniyor.” Diyor.
“Ancak Pasifik ülkelerinde egemenlik ve hizalama konusundaki sorunlar yoğun bir şekilde itiraz ediliyor. Ve açıkça Avustralya ile yeni bir güvenlik bağları katmanlamasına başlamadan önce Pasifik ülkelerinde kendileri içinde yapılması gereken daha fazla siyasi ayak işi var.”
Landmark karşılıklı savunma anlaşması, Avustralya ve PNG’nin askeri saldırı durumunda birbirlerini savunmayı taahhüt ettiğini görecekti. (ABC Haberleri: Lincoln Rothall)
Diğerleri ayrıca, son iki haftadaki olayların Avustralya’nın Pasifik’teki büyük stratejisinin artık doğal sınırlarına ulaşabileceğini canlı bir gösteri olduğunu savunuyor.
Bu, bu hükümetin anlaşmalar telaşının dönüşümden daha fazla token olabileceğinden endişe eden dostça şüphecileri de içeriyor.
Bölgedeki bir Batılı diplomatın son zamanlarda ABC’ye söylediği gibi: “Bu kağıt parçalarının gerçekten tutacağını düşünüyor musunuz?
“Ve eğer [Australia] Bu anlaşmaları gerçekten önemli oldukları yere bile indiremiyorum [in PNG and Vanuatu]Sunulan tüm iyi şeylere rağmen, nereye gittiği hakkında ne diyor?“
Hükümetin, fiili entegrasyonun (bazen zor) çalışmalarına baskı yapmaktan ve Pekin’in hırslarını gerçekten kontrol etmek ve kendi konumunu güçlendirmek istiyorsa, Pasifik’teki kurum inşasının (genellikle nankör) görevine daha fazla kaynak katmaktan daha iyi olacağını savunuyorlar.
Tabii ki, şu anda hiçbir şey yerleşmiyor.
Hükümet hızla Pasifik’teki kazanma yollarına geri döner ve bu iki anlaşmayı başlatırsa, bu seslerin bir kez daha hızlı bir şekilde ölmesini bekleyin.
Hiçbir şey sonuçlardan daha yüksek sesle konuşmaz.
Eğer yapmazlarsa, o zaman son iki hafta, Arnavut hükümetinin gökyüzü yüksek Pasifik hırslarının bir yumru ile geldiği an olarak hatırlanabilir.
Bu hükümetteki herkesin – Başbakan’dan – bunun gerçekleşmemesini sağlamak için ateşli bir şekilde çalışacağını varsaymak güvenlidir.
