Scottie Scheffler’in Flop Gösterileri Ryder Cup, Dünya No 1s | Bryan Armen Graham

Scottie Scheffler, bir ödül savaşçısının tiyatroları tarafından desteklenen Cumartesi öğleden sonra 1. tee’ye gitti. Alan Parsons Projesi tarafından Bryson Dechambeau, Bryson Dechambeau, Sirius’un Clavinet riffinin yanındaki köprüyü, ayaklarının altındaki alüminumu çıngırak eden köprüyü geçti: Michael Jordan ve Chicago Bulls’u çağıran aynı parça, konuşanlardan en yakın ABD analoguna, en yakın ABD analoğuna güreşti. Sahne, dünyanın en iyi golfçünün bir geri dönüşe yol açması, Amerika Birleşik Devletleri’ni Bethpage Black’teki aşağılama kenarından geri çekmesi için ayarlandı.

Bunun yerine, tarihi bir dudun üstü haline geldi.

Avrupa, sabah dörtlüden sonra 8½-3½ öne geçti ve yarışmanın 98 yıllık tarihinin ilk tarafı, yabancı topraktaki üç seansı süpürmek için ilk taraf oldu. Matematik bir umut şeridi sundu. Psikoloji hiçbirini sunmadı. Ve onun kalbinde, bir Amerikan dövüşünün öncülünü varsayılan Scheffler vardı ve boşluğunun bir amblemi haline geldi.

Hiçbir Dünya No 1, üç düz maç kaybederek Ryder Cup’a başlamamıştı. Fashionable çağda hiçbir oyuncu 0-3 başlamamış ve dördüncü bir deneme için geri gönderilmemiştir. Scheffler her ikisini de yönetti. Cuma günü, o ve Dechambeau Viktor Hovland ve Ludvig Åberg tarafından düzleştirilmişti. Cumartesi sabahı, Russell Henley ile eşleştirildi, Hovland ve Robert Macintyre ile çapa maçını kaybetti. Cumartesi günü 18. tişörtün üzerinde durdu, sadece 104 metreden bir kama’yı sindirime itmek için bir yarım kurtarma şansı ile kaldı. Haftanın hikayesini anlatan bir atıştı: Salıncak Kırılmamış, ona ihanet eden sonuç.

Scheffler tamamen çözülmedi. Avrupa sadece hatalardan yoksun olan yüce golf oynadı. Ancak gece vakti Scheffler, bir Ryder Cup’ın ilk dört seansının her birinde kaybeden ilk Amerikalı olmuş ve bu istenmeyen şirkette sadece iki Avrupalı ​​- 1967’de Peter Alliss ve 1971’de Peter Townsend – katılmıştı.

Cumartesi öğleden sonra acı çekerken Scheffler için bir mühlet yoktu. Halatların her iki tarafındaki artan gerilimler ve sıcaklıklar, gerekçesiyle yanıp sönen seyirci görgü uyarılarını başlattı ve Amerikan hayranlarıyla dolu sekiz derin galerilerden şehvetli boos çekti. Justin Rose, 16’da 3 & 2 galibiyetini kapatmak için yedi metreden kaçtığında, daha geniş ABD yenilgisi gerçekte mühürlendi ve binlerce hayran hala parkurda iki maçla kapılara kitle göçü yaptı. Avrupa, kupayı resmi olarak korumak için 14 puanlık eşiğe ulaşmamıştı, ancak toz temizlendiğinde 11½-4½ skoru, kazananı belirlemek için Pazar günü ihtiyacımız olmayacağını açıkça belirtti.

Scheffler için iki yıllık yakın kırılmamış üstünlüğün kasvetli bir noktalama işaretiydi. Bu aralıkların çoğu için sadece Louisville polisi rulosunu yavaşlatabilirdi. 29 yaşındaki bu yıl altı kez, 2024’te yedi başlık ve ikinci bir Masters tacı ile iki ana dalla kazandı. Tiger Woods ile düz yüzlü karşılaştırmalar çizen tüm zamanların ısıtıcısı. Ancak bu karşılaştırmalar her iki yönünü de kesti. Woods kendini asla Ryder Kupası’na empoze etmedi, Fourball ve Foursomes Crucible’da asla aynı görünmüyordu. Scheffler aynı çizgiyi izliyor, otoritesi oyununu başka biriyle harmanlaması istendiği anı çözüyor.

Ve burada kendi oyununda, inme-oyun golfündeki acımasız kuşların hacmiyle kağıtlanan kusurların acımasızca maruz kaldığı yer. High vuruşu muhteşem kalır, onu herkesten ayıran şey. Ancak koymak düzensiz, bazen sadece çizgili, bazen felaket olabilir. Bethpage’de kırılgan görünüyordu, ritminin geri kalanına sızan, omuzları sıkan, yargıyı bulanıklaştıran bir zayıflık.

Eşit bir omurga sunmaya çalıştı. Cumartesi sabahı kaybından sonra “Orada sert bir şekilde savaştık” dedi. Ancak yüzü farklı bir hikaye anlattı: o öğleden sonra, 9. sıradaki yaklaşımını takiben, bayrak çubuğuna vuran ve pürüzle sınırlanan boş bakıyor; Omuzlarının sarkması, başka bir par putt olarak kenardan geçti. Duygularını yönetmek, yavaş yürümek, yumuşak bir şekilde konuşma, asla kaçan bir kariyer yapan bir oyuncu için, Ryder Cup nadir bir çözülme çıplak bıraktı.

Bu müfreze, üç ay önce, Troon’daki (kazanmaya devam ettiği) Açık’ın arifesinde konuştuğu bir şeydi. Egoyu golfüne yatırmadığı konusunda ısrar etti. Ancak bu hafta Avrupalıların sergisinin saygısını ve tutkusunu izledikten sonra, zihniyetinin bir takım etkinliğinde bir varlık veya sorumluluk olup olmadığı konusunda sorulara yol açıyor.

Sintilasyon formunda hiçbir şey son 48 saatin sonuçlarını artırmadı. Dünyanın en iyi golfçüsü, zaman zaman şimdiye kadar zirve ormanlarıyla istatistiksel karşılaştırmaları davet etti. Yine de golf sizi check etmeyi nereden seçtiği konusunda acımasızca özeldir. Bir Ryder Cup 72 delikli maraton değil, beş şiddetli dash. İmzası haline gelen küçük avantajların ve aptalca tutarlılığın sürekli birikimini ödüllendirmez, ancak sinirin her şeyin buna bağlı olduğu anda beş metrelik bir deliğe girmesini ister. Scheffler’in istediği yer burası.

ABD kaptanı Keegan Bradley, numarasını aramaya devam etmekten başka seçeneği yoktu. Kağıt üzerinde her zaman Amerika’nın en iyi şansıydı, oyuncunun erken geç kaldığı bir yarışmada hiçbir şeyden bir şeyler yaratması muhtemeldi. Ve böylece Scheffler tee’ye, baş aşağı, müzik blaring’e geri dönmeye devam etti, ABD’yi zaten süpüren bir gelgiti geri çevirmek için gönderildi.

Bu yenilginin bir bütün olarak Amerika Birleşik Devletleri için ne anlama geldiğini ayırmak için zaman olacak. Soruşturma hızlı olmayacak. Şimdilik onun dehşetini somutlaştıran Scheffler, yaldızlı gelen ve azalacak şampiyon, Ryder Kupası’nda sayıların saymadığını, sıralamaların önemli olmadığını, itibarın önemsiz olduğunu keşfeden dünya No 1. Sadece şu anda vurduğunuz çekimler. Ve Scheffler için çok fazla işareti kaçırdı.