MIchael Cooper baskıyı biliyordu. NBA’nin 1987 Yılın Savunma Oyuncusu, 1980’lerde Showtime Lakers ile beş yüzük kazandı, Kareem Abdul-Jabbar’ın yanında atışları engelledi ve “Coop-a-Loop” ı bitirme Dunks için Magic Johnson’dan geçti. Ancak 2000 yılında işler farklıydı. O değildi içinde Oyun, WNBA’nın Los Angeles kıvılcımları için kenardan koçluk yapıyordu. Cooper’ın Yılın Koçu seçilmesine rağmen, kıvılcımlar Houston Kuyruklu Yıldızlarına playofflarda yetersiz kaldı.
“Bunu kaybettiğimizde,” diyor Cooper, “İnsanlar, ‘Coop, bu büyük koç olman gerekiyor. Ve kıvılcımları kamburun üzerine getiremezsin.’” Yutmak zordu. Çoğu insan işte kısa geldiğinde, dünya bunu bilmiyor – ya da canlı televizyonda tartışıyor. “Şöhretle sonuçlar geliyor,” diyor Cooper. “İyi ve kötüyü almalısın.”
Geçen yaz Naismith Basketbol Onur Listesi’ne giren Cooper’ın şöhretle ilginç bir ilişkisi var. Showtime Lakers’da olmasına rağmen, hiç hissetmedi ünlü 1980’lerde. New Mexico Üniversitesi’nden çıktığında büyük bir üniversite oyuncusu değildi ve kamu bilincindeki yükselişi yavaş bir yanıktı. Cooper, Laker’ın galası oldu, tezgahtan çıktı, galibiyet uğruna egosunu süblimleştirdi.
“Kendimi ünlü hissettim,” diyor Cooper. “Ama ünlü hissettim takım olarak. Takım çok iyiydi ve insanlar bunu takdir etti. Ben sokakta yürürken, insanlar basketbol biliyorlarsa, kim olduğumu biliyorlardı. Ama beni bir birey olarak görmediler [star] – Daha çok takımdı. ”
Yine de Lakers’taki diğerleri büyük ilgi gördü. Özellikle Johnson. La kaybedilirse, sihir suçu alırdı. Cooper en kötü eleştiriden kaçınabildi çünkü büyük yıldızlardan biri değildi. La Rockets’e kaybettiğinde 1981 playofflarını hatırlıyor. Johnson son atış yaptı ve Lakers şampiyon olarak tekrar etme şansını kaybetti.
“Medya bütün yaz hakkında konuştu,” diyor Cooper. “Benim için lüksüm vardı – harika şeyler yaptığımda kredi alabildim ve harika şeyler yapmadığımda saklanabildim.” Yine de, kıvılcımlar tarafından işe alındığında durum böyle değildi. “Ama koç olduğunuzda tüm bunlar değişiyor” diyor. “Koçluk – saklanamazsın.”
Mahkemede, Kenny Anderson asla saklanmadı. New York’taki ortaokulda olduğundan beri insanlar nokta bekçisi hakkında yazıyorlar. “Aman Tanrım!” Anderson Günleri. “On üç yaşında! 13 yaşımdan beri basın, medya alıyorum! İçinde büyüdüm. Onunla iyiydim.” Genç yaşta yıldız olan Anderson Zemin generallerini seven şehirdeonu arayanlar sayesinde başarılı olabildiğini söylüyor. “Harika akıl hocalarım vardı” diyor.
Annesi Joan tarafından yetiştirilen Anderson, başka bir New York Metropolis dahisi Kenny Smith’in ailesine örnek olarak baktığını söyledi. Anderson’dan beş yaş büyük olan Smith de bir nokta bekçiydi. All-American, Smith şehrin basınç dolu sahnesinde başarılı oldu ve Kuzey Carolina Üniversitesi’nde rol aldı ve NBA yapmaya devam etti. Smith’in ailesiydi, diğer birkaç antrenör ve yerel figürle birlikte, gelecekteki Georgia Tech yıldızını göstermeye yardımcı oldu ve No 2 seçileceğini seçti.
“Ailesi benim için çok önemliydi,” diyor Anderson. “Nasıl büyüdüğünü gördüm, nasıl büyüdüğünü gördüm.”
Anderson bir gençken, New York’taki her gazete, Occasions’dan Each day Information’a kadar onun hakkında yazdı. Her oyunu kronikleştirdiler, görünüşte her pas ve atış. Üniversiteye nereye gideceğini ve profesyonel şansının ne olduğunu tartıştılar. Hakkında yazabilecekleri her şey ve her şey adil bir oyundu. Her nasılsa, sonunda New Jersey Nets ile All-Star olacak Anderson için asla çok fazla baskı olmadı. Diğerleri için – bile artıları – o kadar kolay değil.
“Ben mütevazı bir çocuktum,” diyor Anderson. “Mütevazi bir genç adam, bu şekilde büyüdüm. Harika bir hayatım vardı.”
Yine de, hiçbir çocukluk kimseyi NBA hayatının nasıl olduğu için hazırlayamaz. En iyi günleriniz sadece övülmekle kalmaz, hatalarınız alınır ve maaşınız televizyonda tartışılır. “Bu çılgındı,” diyor Anderson. “Maaş ve paranızla olan her şey. Bu zaman zaman zordu. Bunu yapabildiklerini bilmiyordum. Woah! Ama bu.
Maaş bir şeydir – ama ya hayranlar sizi takip etmeye başlarsa? Dört kez NBA şampiyonu ve Famer Corridor Robert Parish için, 7ft 1 inç basketbol yıldızı olarak hayat iniş ve çıkışları vardı. İnsanlar şöhreti olmasa bile yüksekliği nedeniyle ona başladı. İncelemeyi nasıl ele aldı? Parish, “Bu, insanların ne kadar agresif olduğuna bağlı” diyor. “Hala gurur duyduğunu düşünüyorum ve insanların beni ve neyi başardığımı tanıdığı bir iltifat… [but] Bazen insanlar biraz saldırgan olur. ”
Parish, emeklilikte bile insanların onu sokakta göreceklerini ve uzun zamandır ortağı Esther’i yoldan çekerek onunla konuşabilmeleri için hepsini göreceklerini söylüyor. “Bundan hoşlanmıyorum,” diyor Parish. Oyun günlerinde Parish, insanların onu etrafta dolaşacağını söylüyor. “İnsanlar beni evine kadar takip ettiler, beni oyuna kadar takip ettiler, beni havaalanına kadar takip ettiler. Tehdit altında hissetmedim. Sadece çok ileri gittiklerini düşündüm – o kadar ciddi değil!”
Bu yılın başlarında Miami 305 takımını BIG3 Şampiyonasına götüren Cooper için, sporda çalışmanın güzelliklerinden biri – tanınmanın ötesinde – neredeyse her zaman köşede başka bir oyun olması. Cooper, “Her zaman kayıplarınızı telafi etme şansı var” diyor. “Bir gece bir maçı kaybediyorsun, geri dönüp 30 puan alabilirsiniz ve insanlar unutacak.”
Bunu kıvılcımlarla yakından yaşadı. 2000 yılında kuyruklu yıldızlara kaybettikten ve onları başlıkla gördükten sonra TekrarCooper hayranların şikayetlerini duydu. Gösteri Laker soyağacına rağmen, basketbolun tüm zamanların en iyilerinden biri olan Lisa Leslie ile bile ekibini vaat edilen topraklara götürmedi. Cooper eleştiriyi kalbe aldı, ama onu kırmasına asla izin vermedi.
Cooper, “Ertesi sezon beni daha iyi bir koç yaptı” diye açıklıyor. “Çizim tahtasına geri döndüm. Ertesi yıl Houston’ın sahip olduğu tuhaflığı kırabildik.” Gerçekten de, 2001’de Sparks ilk WNBA unvanını kazandı. Cooper ve şirket sonunda kutlayabilirler. “İnsanlar dedi ki,” Vay canına, sanırım olabilmek koç! Sanırım sen Yapmak Ne yaptığınızı bilin ‘”diyor Cooper, ticari marka kortası ile. (Sparks ertesi sezon ikinci unvanını kazandı.)
Ancak Professional Hoops’ta çok azı kariyerlerinde Cooper kadar oyun kazandı. 90’lı New Jersey Internet takımı her zaman onlar için belirlenen beklentiler seviyesine yükselmeyen Anderson bunu biliyor. “Olumsuz dikkat ettim” diyor. “Her şey söylediklerime ve ne yaptığıma dayanıyordu. Adil oldu – hey, topun bu şekilde sıçradığı. Halka açık bir figür olduğumu anladım ve ne dediğimi ve yaptığımı izlemeliydim. Eğer yapmadıysam, geri geliyordu [on me]. “
Anderson, herkesin bu tür bir kilo alamayacağını not ediyor.
“Farklı inşa edildim” diyor. “Büyümeden dolayı bunun üstesinden gelebildim [from] Beni büyüten insanlar. “
