II. Dünya Savaşı sırasında, kullanılmayan patlayıcı mühimmatlar sık sık denizde atıldı. Bugün, Almanya kıyılarındaki sular, deniz yaşamı için oldukça toksik olan kimyasallarla dolu 1,6 milyon ton batık silah içeriyor.
Şaşırtıcı bir şekilde, yeni bir çalışmanın arkasındaki araştırmacılar Doğa İletişimi Dünya ve Çevre etrafındaki okyanus tabanında yaşamaktan daha fazla deniz canlısı gözlemledi. Bulgular, bazı deniz organizmalarının, metallic silah kasaları gibi sert bir yüzey olduğu sürece yüksek seviyelerde toksik bileşikleri tolere edebileceğini göstermektedir.
Alışılmadık bir insan yapımı ekosistemi keşfetmek
Almanya’nın Frankfurt kentindeki Senckenberg Doğa Araştırmaları Derneği’nden Andrey Veninin liderliğindeki araştırmacılar, güneybatı Baltık Denizi’nde bulunan Lübeck Körfezi’nde terk edilmiş mühimmatta yaşayan epifauna kompozisyonunu araştırdı. Epifauna – deniz tabanında yaşayan veya bağlı olan hayvanlar arasında balık, mercan, midye, ahır, sünger ve diğer yaratıklar bulunur.
Ekip, V1 uçan bombalardan savaş başlıklarıyla dolu çalışma alanını incelemek için uzaktan işletilen bir araç (ROV) kullandı. Sekiz tür epifauna türü – beş omurgasız türü ve üç balık türü – metrekare başına ortalama 43.000’den fazla birey yoğunluğu buldular.
Bu hayvanların çoğu savaş başlıkları üzerinde yoğunlaştı ve çevreleyen tortu, metrekare başına ortalama 8.200 birey yoğunluğu gösterdi. Önceki çalışmalar, koydaki doğal sert yüzeylerde benzer deniz yaşamı bolluğu gözlemlerken, bu bulgular savaş başlıklarından gelen toksik kimyasallar nedeniyle beklenmedikti.
Toksik sularda gelişen deniz hayatı
Suyu birkaç savaş başlığının etrafında örneklendirdikten sonra, kimyasal analiz, 2.73 miligram/litre ölçülen trinitrotoluen (TNT) gibi yüksek konsantrasyonlarda patlayıcı bileşikler ortaya çıkardı.
Araştırmacılara göre, bu konsantrasyonlar sucul organizmalar için toksisite eşiklerine yaklaşıyor. Buna rağmen, Epifauna savaş başlıklarını doğal sert yüzeylerle karşılaştırılabilir sayılarda kolonize etmiş, bu da bazı epifauna türlerinin yüksek toksisite seviyelerini tolere edebileceğini düşündürmektedir.
Bununla birlikte, bir türün potansiyel olarak ölümcül koşulları tolere edebilmesi gerektiği anlamına gelmez. Peki bu organizmalar neden deniz tabanı yerine savaş başlıklarında yaşamayı seçiyor? Araştırmacılar, mühimmatlar tarafından sağlanan sert yüzeylerin, kimyasal maruziyetin dezavantajlarından daha ağır basan daha yumuşak tortulardan daha çekici olabileceğini öne sürüyor.
Yine de, araştırmacılar savaş başlıklarının şu anda Lübeck Körfezi’ndeki Epifauna için kritik bir habitat olarak hizmet etmelerine rağmen, sonuçta kaldırılmaları ve yerine toksik olmayan yapay sert yüzeylerle değiştirilmeleri gerektiğini belirtiyorlar. Bu, bu organizmaların hala yaşayacak bir yere sahip olmasını sağlarken, toksik kimyasalların ekosisteme kanamasının olumsuz etkisini ortadan kaldıracaktır.
