Son yirmi yıldaki tüm hayranlığı için Sorunlu genç endüstrisi, tartışmaların adil payı olmadan değil. Amerikan yaşamının gölgesinde gelişen, milyarlarca dolarlık konut programları ağı, terapötik yatılı okullar, vahşi kamplar ve “reform akademileri” denilen asgari düzenleme ve kendi içlerinde dehşet olan iddialarla faaliyet göstermektedir. Netflix’in en yeni gerilim filmi bu gizem dünyası, Çok yönlüdokunmaya çalışır. Tarafından yaratılan Mae MartinDizi, Tall Pines Academy adlı ürkütücü sessiz bir Vermont kırsalında bir reform okulunun etrafında yer alıyor. Ama işler göründükleri şey değil.
İle Toni Collette– Sarah Gadonve Martin oyuncu kadrosuna liderlik eden şov, sistemik travmayı psikolojik savaşa dönüştürüyor ve bu da sosyal olarak bilinçli bazı iplikleri çekebilecek. Ancak öncül umut verici olsa da, sekiz bölümdeki yürütülmesi nadiren vibe ile eşleşir. Hepsi için Çok yönlüHırs, dizi oldukça tıknaz, sinir bozucu ve garip bir şekilde içi boş. Bazı anlar, Collette’in okulun lideri olarak buzlu varlığı gibi veya Martin, polis doğru şeyi yapmaya çalışırken kasabanın sırlarını çözmeye başladığında gerçekten ateş yakıyor. Ama asla tam olarak sürdürmez veya ritmi korur. Yerine, Dizi kendi gizemine sık sık karışıyorsert diyalog ve düzensiz pacing ile tartıldı. Bu bir felaket değil, ama bir keşif de değil.
‘Wayward’ ne hakkında?
Çok yönlü Gibi açılır, bir genç bir çocuğun pencereden çıkması, açık bir alanda yırtılması anlamına gelirken, bir kadının bedensiz sesi havada yankılanır. Temiz, tuhaftır ve kaçış, gözetim ve tehlike yoluyla varsayılan tempoyu belirler. Ama sonra en iyi iki arkadaş olan Leila’nın (Alyvia Alyn Lind) ve Abbie (Sydney Topliffe), genç yaşamlarında daha önce çok fazla görmüş (ve hisseden) bir tür çatı katı sigara gençleridir. Çift biraz bela ve Leila’nın yorgun rehberlik danışmanına sahip olduğu için (Patrick J. Adams) Amerika Birleşik Devletleri’nde Tall Pines Akademisi’nde yeni başlaması için onu dürtmek, Genç kızlar hayatlarındaki yetişkinler tarafından açıkça yanlış anlaşılıyor.
Bu arada, polis memuru Alex (Martin) ve hamile eşleri Laura (Gadon), kağıt üzerinde sağlıklı görünen bir hayat inşa etmeye çalışan “Akademi” nin dışındaki uzun boylu çamların sessiz kırsalında yeniden yerleşiyor. Ancak Bir zamanlar panjurlu genç, ormanda cıvatalanan, onlarla çarpıştığında çizgiler geçmeye başlar. “Okul” un iddia ettiği gibi olmayabileceğine dair bir uyarı işareti haline gelir. Akademi üç aşamada çalışırken ekosistemi çizen dizinin ilk birkaç bölümü: Burrow, Construct ve yükseliş. Bu, iyileştirme vaat eden ve terapötik ses çıkaran bir yaklaşım, ancak sadece nasıl olduğunu görene kadar Gerçekten uygulandı. Abbie şiddetli bir şekilde programa çırpıldıktan sonra, onu çıkarmak için güneyde Leila Barrels, sadece makineye çekilmek için.
Bölümlerin vurgulandığı gibi, Tall Pines Academy’nin yöntemleri, itirafı zorla bulanıklaştıran aşırı ısınan bir grup “geri bildirim” oturumu gibi ritüelisttir; Bir atılım olarak ortaya çıkan ancak bir performans gibi sahnelenen keskin bir “ayna” egzersizi. Öğrenciler, okulun sinir bozucu sakin lideri Evelyn (Collette) ve onun uygulayıcıları altında kırılgan ittifaklar kurarlar. Etraflarında, kasaba bir Stepford Eşleri-Tipte her gülümsemeyi bir anlatım gibi hissettiren tipik. Söz dönüşümdür, ancak baskı uygundur.
‘Wayward’ Hatalar Vahiy için tekrarlama
Ancak prömiyeri bir izlenim bırakmak için koşarsa, Sonraki bölümleri bir tür frenleri pompalayın. Programın içindeki kızların push-full, Alex’in montaj şüpheleri ve kasabanın kibar taş duvarları gibi sıkılaştırılması gereken iplikleri çizin. Bazı sahneler de sadece puanlarının ötesinde dururken, karakterlerin ağır kaldırma işlemlerinden daha fazlasını yapması gereken yer tutucu diyaloğuna yaslanırken (bahsetmemek gerekirse, gençleri doğal olmayan ve duygusal riskleri altüst eden “adam” ve “insan” gibi dolgu argolarının bazı garip aşırı kullanımı). Sistemi geride bırakmaya çalışan gençlerin geçişinde keskin bir gerilimin güçlü bir taslağı var ve sistemin dağıldığını fark eden memur. Ancak seri, hızlanması gerektiğinde boşta kalıyor. Aciliyetle başlayan bir hikaye olarak, son derece yavaş hareket ediyor Gizem tırmanma ve tekrarlama ile çözülene kadar ruh hali için bu ivme.
Açıkça olmasa da, Çok yönlü şovların hipnotik belirsizliğini hedefler İkiz Tepeler veya Dokuz mükemmel yabancıama asla karşılaştırmasını kazanmaz. Ürkütücü gerginlik yerine, durgun tempo genellikle serinin vaadini durdurduğunu hissediyor. Hayal kırıklığı yaratan yönlerden biri nasıl Bütün bölümler asla tam olarak ödemeyen vahiyler kurduseyircinin önünde bizi çizmek gibi sarkan iplikler. İzleyiciyi çocukların yanında okulun içinde sıkışmış hissettiren, ancak yorum için ilgi çekici veya üretken bir şekilde değil. Pek çok trajik şekilde, Çok yönlü Sonunda sıkışıp kalmış, eleştirmeye çalışıyor: Büyüme ile ilgili ısrar eden bir yer ama aslında fazla bir şey sunmuyor.
Arasında Wayward ‘en büyük sorunlar nasıl Yazma ve yön tekrarını bir çeşit derin fikir olarak ele alıyor. Limitless kırmızı kapılar veya tekrarlanan mantralar gibi görsel motifler arasında, kontrol ve döngülerin ev temalarını çekiçlemek için kullanılırlar, daha derin hikaye anlatımı için boş alanlar gibi hissediyorlar ve izleyicilerin analizlerin çoğunu kafalarında yapmasını bekliyorlar. Ne rahatsız edici olmalı ve bu ritim tehdidini altüst ettiği için bir konuşma noktası uyuşuyor. Genellikle psikolojik bir gerilim filmi olarak hareket eder, ancak psikoloji asla derinlemesine çalışmaz, her şey tamamlandıktan sonra tematik ağırlığı zappize eder.
‘Wayward’ın topluluğu ellerinden gelenin en iyisini yapıyor, ancak Toni Collette şovu çalıyor
Ayarlamak için gerçek bir neden varsa Çok yönlüToni Collette için. Collette, sinir bozucu Tall Pines liderine, yazının genellikle tedarik edemediği için uğursuz bir ton getiriyor. Birkaçıyla etkileşimlerinde görülen anne sıcaklığından, tek bir nefesle başkaları için oldukça kemik ürpertici bir müfrezeye çarpıcı bir şekilde nasıl geçeceğini biliyor. Veren bu unsur Çok yönlü Her göründüğünde bir elektrik kıvılcımı. Gerçekten, konusunun yerçekimini demirlerken sürekli olarak gerçek hisseden tek unsurdur. O olmasaydı, atmosfer düz ve açıkçası oldukça boş hissedecekti.
Bu, serisini ayakta tutmak için ortak yıldızlarının plakaya adım atmadığı anlamına gelmez. Çok yönlüGenç aktörler Lind ve Topliffe, inandırıcı bir bağa sahipler ve diyalog onları hayal kırıklığına uğrattığında bile yapabileceklerini yapıyorlar. Gençler, karakterlerinin duygusal ağırlığını ve dizisinin kalbini taşıyorbazı yerlerde biraz İsviçre peyniri gibi hissediyor olsa bile. Bu arada Gadon, senaryo onu tamamen etli bir karakter yerine bir gizem olarak not etse bile Laura’ya heyecan verici bir gizem getiriyor. Sezonun sonuna yakın hikayenin bazı kısımlarını alıyor, ancak bakım için biraz çok geç geliyor.
Son olarak, Martin hem yaratıcı hem de yıldız olarak zor bir konumda. Yazma düzensiz olduğunda ve yön ritmini bulamadığında, Alex’i somutlaştırmaya çalışmak ve dizinin tam olarak inmeyen konseptini korumak arasında yakalanırlar. Ama hep birlikte alındı, Topluluk, elinden geleni yapıyor olsa bile, Çok yönlü aralıklı olarak zorlayıcı bir şeye. Sonunda, Çok yönlü Zengin, düşünceli bir öncül alır ve onu çok fazla dolambaçlı yola götürür. Atmosferi ve tutkusu arasında Netflix serisi rotadan kaçar ve çok daha az tatmin edici bir şeye dönüşür, etkisi zayıflayana kadar aynı fikirlerin çoğunu çevreler. Yavaş yanan ve karışık olan Collett, şovu daha güçlü bir çekicilik için aydınlatıyor, ancak geri kalanı asla takip etmiyor, Çok yönlü adına sadık.
Çok yönlü 25 Eylül’de Netflix’te prömiyerler.
